NORMA EN1317
Ogolne zasady stosowania barier ochronnych (fragment)
Bariera ochronna jest urządzeniem bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale jest także fizyczną przeszkodą, ktora w przypadku uderzenia w nią pojazdu stanowić może zagrożenie dla zdrowia lub życia uczestnikow ruchu drogowego.
Zasadniczym celem stosowania drogowych barier ochronnych jest ochrona zdrowia i życia uczestnikow ruchu drogowego oraz bezpieczeństwa osob i budowli znajdujących się w otoczeniu drogi. Bariery ochronne można stosować jedynie wtedy, gdy ich brak mógłby mieć bardziej negatywne skutki dla osob przebywających w pojeĽdzie oraz dla osob i obiektow znajdujących się w obszarze zagrożonym, niż w przypadku występowania barier. Po stwierdzeniu występowania na drodze i w jej otoczeniu zagrożeń wymagających zastosowania zabezpieczeń, należy sprawdzić możliwość usunięcia, przesunięcia lub zminimalizowania tych zagrożeń przez działania inżynierskie (np. zmian. lokalizacji przeszkod, zastosowanie konstrukcji wsporczych pochłaniających energię lub łatwozrywalnych podczas uderzenia, złagodzenie pochylenia skarp i wyokręglenie ostrych krawędzi, odsunięcie drogi od przeszkody)
Na drogach istniejących lub w ich otoczeniu należy unikać rozwiązań, stanowiących zagrożenia, których zabezpieczenie wymagać będzie zastosowania barier ochronnych. Takie działanie byłoby sprzeczne z logiką i zasadą minimalizowania zagrożeń.
W przypadku pojedynczych przeszkod, ktorych nie można wyeliminować lub w przypadku tradycyjnej konstrukcji wsporczej, której nie można zastąpić konstrukcją pochłaniającą energię lub łatwozrywalną, należy rozważyć czy dla ich zabezpieczenia bardziej efektywne i ekonomiczne będzie zastosowanie barier ochronnych czy też poduszek zderzeniowych.
NORMA EN1317
